De eerste 1000 dagen van een kindje zijn erg belangrijk voor de ontwikkeling op latere leeftijd. Lees er meer over op deze pagina of download de BabythuisZorg infographic
Tessa Roseboom, hoogleraar Vroege Ontwikkeling en Gezondheid aan de universiteit van Amsterdam heeft onderzoek gedaan naar de eerste 1000 dagen van een kind. En het blijkt dat de eerste 1000 dagen van het leven, vanaf bevruchting tot de tweede verjaardag, ons vormen tot wie we zijn. Investeren in een goede start levert enorme winst op voor de gezondheid en het welzijn van toekomstige generaties. Het is de slimste investering die we kunnen doen. Vanuit menselijk, maatschappelijk en economisch perspectief.
Er is geen periode in het leven waarin groei en ontwikkeling zo hard gaan als in de eerste 1000 dagen. Voor ouders is het een periode vol veranderingen en nieuwe uitdagingen. Kort na de bevalling zijn ouders kwetsbaar als gevolg van hormonale wisselingen (zowel bij moeders als vaders), de mother-/fatherhood constellation (een tijdelijke verandering van de mentale organisatie) en vaak onrealistische verwachtingen van het ouderschap. In de eerste maanden na de bevalling kampen ouders bovendien met mogelijk huilgedrag van de baby, een onderbroken nachtrust, het moeten wennen aan de baby en het leren herkennen van signalen en het ontbreken van ritme. De combinatie van deze factoren maakt dat kwetsbaarheid van ouders vaak zichtbaar wordt in en na de kraamtijd.
Na de kraamtijd stelt de komst van de baby de ouder(s) voor andere uitdagingen, zoals de verandering in de relatie tussen de ouders, het vinden van een nieuwe balans en dagstructuur, afstemming tussen taakverdeling en het volgen en stimuleren van de ontwikkeling van de baby.
Verreweg de meeste ouders komen goed door deze periode heen. De ondersteuning vanuit het algemeen aanbod in de geboortezorg en kraamzorg volstaat en ouders vinden na de transitieperiode een nieuw evenwicht.
Met gezinnen in kwetsbare situaties bedoelen we gezinnen die in een situatie verkeren, die hen kwetsbaar maakt voor het ontstaan van problemen in de verzorging en opvoeding van hun kind(eren) en eigen welzijn en functioneren. De dagelijkse zorg om onder andere werk en inkomen, moeizame relaties of woonruimte kan ouders meer of minder in beslag nemen.
Dit hoeft niet te betekenen dat er daadwerkelijk problemen optreden in de verzorging en opvoeding van de kinderen, maar de kans erop is wel groter. Zeker als ouders onvoldoende vaardigheden hebben om de problemen het hoofd te bieden. Kwetsbaarheid kan dan leiden tot een pedagogisch onvermogen, dat tot uiting komt in pedagogische verwaarlozing of mishandeling, in verbaal geweld, in het onvoldoende stimuleren van de kinderen en in het onvoldoende tot stand komen van een positieve gehechtheidsrelatie (bron NJI).
In sommige gezinnen is de draaglast en draagkracht uit balans. Deze gezinnen hebben mogelijk zorg en begeleiding nodig om zich staande te houden. Dat kan een tijdelijke of meer chronische disbalans zijn. In beide gevallen kan BabythuisZorg ondersteuning bieden.
Risicofactoren verhogen het risico op het ontstaan van opvoed- en opgroeiproblemen. Hoe meer risicofactoren in een gezin aanwezig zijn, des te groter de kans op een problematische ontwikkelingsuitkomst. Niet elke risicofactor leidt tot problemen in het opvoeden of opgroeien. Beschermende factoren bieden bescherming tegen de negatieve werking van risicofactoren. Dit maakt dat de meeste kinderen die te maken hebben met één of enkele risicofactoren hier goed doorheen komen. Hoogleraar orthopedagogiek Jo Hermanns concludeert uit een analyse van onderzoeksresultaten dat bij een cumulatie van vier of meer risicofactoren bij het kind of in de directe omgeving van het kind, de kans op een problematische ontwikkelingsuitkomst substantieel wordt (meer dan 30%).
Onzekerheid en/of problemen op één of meer leefgebieden dragen bij aan kwetsbaarheid:
